Πνοή ζωής

Στης ακτής το κύμα που χτυπάει δυνατά και πλημμυρίζει το χώμα, στου ήλιου την ακτίνα που καίει το σώμα και λούζει την ψυχή. Στου ανέμου το τραγούδι και στων δέντρων την φωνή, βρίσκω τη γαλήνη και γεμίζω την ψυχή. Εκεί στη βροχή θέλω να μείνω, να χορεύουν πάνω μου χιλιάδες δάκρυα τ' ουρανού. Και όταν τα χρώματα του βγουν να με στολίσουν, μόνο τότε ζω.